#Zamek Królewski

[tomorrowusa]

One year ago, the world was bracing for the fall of Kyiv. Well, I have just come from a visit to Kyiv, and I can report: Kyiv stands strong! Kyiv stands proud. It stands tall. And most important, it stands free.     When Russia invaded, it wasn’t just Ukraine being tested. The whole world faced a test for the ages.     [ ... ]       President Putin is confronted with something today that he didn’t think was possible a year ago. The democracies of the world have grown stronger, not weaker. But the autocrats of the world have grown weaker, not stronger.      [ ... ]       We’re seeing again today what the people of Poland and the people all across Europe saw for decades: Appetites of the autocrat cannot be appeased. They must be opposed.      Autocrats only understand one word: "No." "No." "No."        "No, you will not take my country." "No, you will not take my freedom." "No, you will not take my future."

President Joe Biden, speaking outside the Royal Castle (Zamek Królewski) in Warsaw on Tuesday to mark Friday’s 1st anniversary of Russia’s invasion of Ukraine. Via the White House press office.

With our aid to the defense of Ukraine against Russian aggression, we are protecting people like these. Putin killed their mom in the early days of the war.

[artistmagicial]

Zamek Królewski w Warszawie i kolumna Zygmunta III Wazy 🟡

Sklep z Plakatami

[famousharmonyluminary]

Tyś jest Chrystus Syn Boga żywego...

Tyś jest Chrystus Syn Boga żywego!Tak zaczyna swój pontyfikat Ojciec Święty. I przytacza słowa Archanioła Gabriela skierowane do Maryi – Nie lękaj się Maryjo! Jan Paweł II je powtarza.Zaczyna więc od początku – mówił na Wawelu Carl Albert Anderson trzynasty najważniejszy rycerz Rycerzy Kolumba do zgromadzonych na Kongresie Projekt Polska Jan Paweł II w oczach świata. I my, aby poznać Jana Pawła…

[livesunique]

Zamek Królewski w Warszawie, Poland

[inalegasn]

Coś mnie wzięło rano i postanowiłam pójść na spacer. Za oknem świecił ten typ słońca, który potrafi oszukać człowieka jakoby miałoby być ciepło na polu. Nie było, ale w zasadzie dochodzę do wniosku, że po pół godziny chodzenia nie ma takiej pogody w której nie byłoby mi względnie komfortowo, co jest czymś zupełnie nowym dla mnie, osoby która zaciska język między trzonowcami i czuje gęsią skórkę na łopatkach kiedy wyobraża sobie w głowie dźwięk otwierania zamrażalki. Zaczęłam tak jak za poprzednim razem od tunelu zakochanych jakim jest oczywiście Rondo Czyżyńskie, tym razem wychodząc "od McDonalda".

Budynek, który widać na załączonym obrazku to akademik, który jest zbudowany w filozofii 50/50 barak jeńców wojennych i buddyjska świątynia. Ze świątynią ma tyle wspólnego, że uczy uczęszczających do niego ludzi tego że nic w świecie nie jest wieczne i mieszkanie obok jednego z najbardziej ruchliwych skrzyżowań jakie miasto królewskie ma do zaoferowania jest jak bycie przydrożną samosiejką, która mimo świadomości że nie przetrwa następnej zimy ciągle pnie się powoli do nieba. Spokojnie, to tylko kilka najważniejszych lat twojej młodości, możesz się pogodzić z tym że masz okazję słyszeć jak działa rozjazd płytkorowkowy od czwartej do pierwszej. Taka jest perspektywa mieszkańca, bo perspektywa dewelopera prawdopodobnie kierowana jest sprawdzaniem kolejny raz czy na pewno pokój mieszkalny musi mieć aż cztery ściany i czy dałoby radę zinterpretować prawo budowlane tak, aby kabina prysznicowa pełniła jednocześnie rolę toalety.

Mogilska, tak jak pisałam w wpisie odnośnie Alei Pokoju jest tą lepszą siostrą, która poszła na Politechnikę i ustawiła się w życiu na tyle, że można śmiało stwierdzić że coś ją w przyszłości czeka i tym samym pakować w nią jakieś pieniądze. I pieniądze pakowane są, oczywiście. Po przejściu nad ulicą Izydora Stella-Sawickiego, która jest sama w sobie przyjemniejsza do mówienia na głos niż jakakolwiek nazwa przystanku na Pokoju możemy otworzyć internet i sprawdzić, że pan Izydor był pierwszym rektorem Politechniki Krakowskiej właśnie. I tęże Politechnikę wraz z jej zagarniętym przystankiem mijamy kierując się wciąż w stronę zachodu. Ale zanim - pozwolę sobie rzucić tylko krótkie dwa zdania o budynkach znajdujących się w panoramie tego węzła. O zamku słyszał chyba każdy, nawet najbardziej zacietrzewiały mieszkaniec osiedla europejskiego work-from-home wie, że gdzieś tam w tej pato hucie jest budynek przypominający zamek Disneya, jednak tylko prawdziwy spostrzegawczy jak jastrząb podróżnik zauważy po antypodzie budynki które, moim zdaniem, zostały intencjonalnie pomalowane jak hot-dogi.

Obok przypominającej duraleksowe naczynia rzędowej budowli politechniki jest akademik, podejrzewam że znalazłoby się parę odważnych którzy nawet w takich warunkach przekładając bliskość do uczelni byliby w stanie żyć i nawet może wyobrażać sobie że kiedyś będzie kimś wyjątkowym, ale jednak co ciekawe nie jest on dokończony. Dokończony tym samym prawdopodobnie nie będzie szybko, bo firma która go budowała wybrała na rok rozpoczęcia prac faktycznie intensywny dla wszystkich żaków 2020. Oczywiście patrząc po samej bryle możnaby stwierdzić, że bardzo niewiele brakuje żeby stała się ona miejscem do niemycia pościeli i jedzenia zupek chińskich, ale są rzeczy które się opłacają kiedy nic się z nimi nie dzieje. Tym samym stoi on jako pomnik buty budowlanej, nota bene przed uczelnią, która wskazuje młodym ambitnym umysłom pod jakim kątem zginać zbrojenia w fundamentach. Popatrzcie, głupcy, że nawet kiedy macie po swojej stronie wszystkie prawa fizyki ciąży nad wami wciąż koło fortuny, które jest zaostrzone trochę jak kółko do krojenia pizzy.

Niewiele dalej mijając dosyć zapomniany i mimo wszystko schowany w drzewach pomnik ku czci poległych polskich lotników wyjdziemy w jakoby zupełnie innym rejonie miasta, gdzie nagle jest jakoś jaśniej, cieplej i w ogóle jest gęstsza zabudowa. Właśnie opuściliśmy dzielnicę Czyżyny, która dla nowohucian jest Krakowem, a dla krakowian Nową Hutą. Osobiście lubię uważać że Czyżyny są dosyć idiotycznym tworem zapychającym to coś co istnieje pomiędzy ewidentnie starą Hutą a Grzegórzkami. Tym samym zaczynamy kolejny odcinek serialu "Gdzie ludzie mogą mieszkać jak czasy są ciężkie"

Nie regulujcie oborników, to serio jest osiedle, gdzie mieszkańcy mają okno równo z pętlą tramwajową. Co prawda tą pętlą jest Wieczysta i jeździ tam teraz tylko linia pomocnicza 49, ale za to po otwarciu KST IV (tzw. Tramwaj do Mistrzejowic) jest szansa że coś pojedzie tu częściej. Zastanawiam się jak to jest żyć w ten sposób, bo mimo wszystko nie gapią się na ciebie pasażerowie, bo pan Makłowicz wyprasza ich peron wcześniej z pojazdu, ale mimo wszystko jest szansa, że jak robisz sobie śniadanie rano to widzisz migający zaraz obok ciebie niebieski wagon EU8N.

Po drugiej stronie skrzyżowania za to jest już zupełnie inny wynalazek budowlany (który to już z kolei!) wpisujący się według inwestora w historyczne budynki ceglastych młynów krakowskich. Kiedyś była tam stacja kolei wąskotorowej, która w sumie jechała wzdłuż trasy którą teraz pokonuję. Niegdzie, choć nie wiem gdzie, można znaleźć jej pozostałości i właśnie jedną z nich jest coraz bardziej znikający peron wbudowany ten mniejszy budynek po lewej. Co do tego w centrum zdjęcia - mam nadzieję, że jak będzie jego premiera to ściągną te płachty na raz helikopterem, tak jakby odkrywali jakąś deskę serów.

Chciałabym żeby ten rejon znalazł się na pocztówce z Krakowa sprzedawanych w Sukiennicach, serio. Jest to coś wspaniałego i z pewnością ukazuje idealnie charakter miasta w którym żyję - intencje są istnie nowojorskie, metody jednak rodzime. Mimo że różnorodne to jednak tak podobne. Zupełnie jak z życiem w tym kraju przegrywa ten kto jest najbardziej odmienny, nawet jeśli jest najpiękniejszy. Nie muszę chyba wspominać o tym, że rejon tych osiedli to jedna z najgorzej skomunikowanych plam na mapie dostępności przystanków, gdzie od niektórych z tych bloków trzeba iść ponad 600m aby znaleźć się na jakimkolwiek przystanków. Więcej podczas podróży na nie. Tu muszę wstawić anegdotę rodem z "Chwili dla Ciebie", która dzieje się na ówczesnym mieszkaniu mojej koleżanki pewnego niedzielnego ranka, akurat nie na tym blokowisku, ale zaraz obok. Pijąc kawę z aeropresu ktoś z naszych znajomych usłyszał szczekanie dziesiątek psów i spytał "Skąd te psy?". Szybko na to pytanie odpowiedziała znajoma, która skrótem myślowym odrzekła "Obok jest komenda główna". No i faktycznie, jest, włącznie z tzw. oddziałem K9m który ma regularną porę karmienia około dziewiątej.

Kolejne kawałki Mogilskiej są dosyć nużące, bo zwężają pole widzenia i jakbym chciała robić zdjęcia każdemu miszmaszowi architektonicznemu jaki tam występuje to nie starczyłoby mi pamięci w telefonie, idźcie se same. Zobaczcie jak to jest możliwe, że zaraz obok ścisłego centrum może mieć siedzibę zbudowaną na życzenie, włącznie z kompozytowymi płytami w kolorze latte z zbyt dużą ilością mleka firma Teva, która jest producentem m.in. Aviomarinu.

Teleportując się nogami na Rondo Mogilskie wyszłam oczywiście obok tunelu renderingowego, który przez swoją budowę narobił wiele ciekawych modyfikacji układu kostnego niejednej rowerzystce. Osobiście kiedy tam jeżdże zawsze krzyczę "za rogiem!" albo coś w ten deseń, ale nie kojarzę żeby ktoś na to zwrócił szczególnie uwagę. Okrutność tego miejsca jest o tyle skomplikowana, że ci jadący do góry chcieliby rozpędzić się jak najbardziej przed dosyć intensywnym podjazdem, a zjeżdżający chcą skorzystać z danego im prawa grawitacji i jechać szybko z górki, najlepiej ładując w prostokątny obszar widoczności, który jest po drugiej stronie tuneliku, nie mając w głowie faktu że tory na które się właśnie kierują mają na sobie tramwaj w godzinach szczytu średnio co mniej niż minutę.

Po samym Mogilskim nie dzieje się wiele, mijam przenoszony wciąż szpital na Kopernika, o którym powiem więcej jak będę szła przez Wesołą i Kopernika właśnie, jest głośno, dosyć intensywnie i oklepanie. Mam wrażenie że nie mam nic ciekawego do powiedzenia o biurowcach, kóre się tu znajdują. Mijając browar Lubicz przeszłam przez magiczny niebieski mostek i skończyłam spacer na Teatrze Słowackiego będąc już całkowicie oszołomiona tym co dzieje się wokół mnie.

[skinny-poppy]

18.05

Zjedzone-1600kcal

Spalone-350kcal

Bilans-1250kcal

*Post bez jedzenia-26h

Kurcze jak ja dawno tego nie robiłam. Aż dziwnie się czuje wszystko rozpisując. Wracając.

Wciąż jestem pod stolica sama na praktykach, w czwartek czeka mnie jednak powrót do domu. Chociaż troszkę się boję sama jechać przez całą Polskę. Miał być wyjazd życia a skończyło się jak skończyło, dzisiaj i jutro mam wolne a w środę ostatnia zmianę.

Jestem naprawdę dumna z dzisiejszego dnia, pojechałam do centrum Warszawy gdzie pochodziłam po galerii, trochę pokręciłam przy pałacu a później zobaczyłam zamek królewski.

Wróciłam do hotelu i nawer poszłam jeszcze do sklepu, wieczorem już tylko zostało mi wyprać rzeczy oraz wykąpać się co już zrobiłam. Ten dzień był naprawdę męczący ale udany, dawno takiego nie miałam.

Trzymajcie się, do jutra. Mam nadzieję.

[photo-snap-stories]

PL:

Zamek królewski w Sandomierzu

W XIV wieku z fundacji króla Kazimierza Wielkiego na miejscu drewnianego grodu wzniesiono murowaną gotycką budowlę z murem zamkowym oraz wieżą obronną, zbudowaną na ośmiobocznym planie. Kronikarz Janko z Czarnkowa wymienia sandomierski zamek wśród 32 innych wystawionych z polecenia króla w ramach akcji wzmocnienia obronności kraju i poszczególnych miast. Ok. 1480r. wzniesiona została baszta południowa tzw. „kurza noga”, obecnie najstarsza zachowana część zamku.

W XVI wieku z inicjatywy króla Zygmunta I Starego rozpoczęto przebudowę gotyckiego zamku w renesansową rezydencję. Przebudowę upamiętniono tablicą erekcyjną z okolicznościowym napisem: „Zygmunt z łaski Bożej król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, pan i dziedzic roku pańskiego 1520”.

Za panowania następnego króla Zygmunta II Augusta kontynuowano prace przy rozbudowie zamku. Obejmowały one budowę skrzydła zachodniego zakończonego narożną wieżą oraz połączenie muru północnego z wieżą bramną.

Za panowania króla Jana Kazimierza w 1656 r., w czasie „potopu” zamek został wysadzony w powietrze przez wycofujące się wojska szwedzkie. Zniszczeniu uległy skrzydła wschodnie i południowe. Od tego czasu stał się budynkiem użyteczności publicznej: urzędem, sądem i więzieniem. W 1768r. w czasie konfederacji barskiej zamek został ponownie zniszczony, tym razem przez kwaterujące w nim wojska rosyjskie.

Po III rozbiorze Polski zaborca austriacki przeznaczył zamek na sąd i więzienie. W 1844r. przebudowano pozostałości królewskiego zamku nadając mu surowe klasycystyczne formy architektoniczne. W końcu XIX stulecia półokrągły dziedziniec więzienny obudowano nowym skrzydłem tzw. „rogalem”, a w mur północny wstawiono budynek dla administracji więziennej. Tak ukształtowany zamek pełnił funkcje więzienne do 1959r.

W późniejszych latach przeprowadzono gruntowne prace remontowo-konserwatorskie, rozebrano budynek administracji i okalający dziedziniec, a w 1986r. przeznaczono zamek na siedzibę Muzeum Okręgowego w Sandomierzu.

EN:

The Royal Castle in Sandomierz, Poland

In the 14th century, founded by King Casimir the Great, a brick Gothic building with a castle wall and a defensive tower, built on an octagonal plan, was erected on the site of the wooden stronghold. The chronicler Janko from Czarnków mentions the Sandomierz castle among 32 others erected by order of the king as part of a campaign to strengthen the defense of the country and individual cities. Around 1480 the southern tower, the so-called "chicken leg", was erected, now the oldest surviving part of the castle.

In the 16th century, on the initiative of King Sigismund I the Old, the reconstruction of the Gothic castle into a Renaissance residence began. The reconstruction was commemorated with an foundation plaque with the occasional inscription: "Sigismund, by the grace of God, King of Poland, Grand Duke of Lithuania, Ruthenia, Prussia, master and heir of the year of our Lord 1520."

During the reign of the next king, Sigismund II Augustus, work on the expansion of the castle continued. They included the construction of the western wing ending with a corner tower and the connection of the northern wall with the gate tower.

During the reign of King John Casimir in 1656, during the "deluge", the castle was blown up by retreating Swedish troops. The eastern and southern wings were destroyed. Since then, the castle has become a public building: an office, a court and a prison. In 1768 during the Bar Confederation, the castle was destroyed again, this time by the Russian troops quartered there.

After the Third Partition of Poland, the Austrian partitioner used the castle as a court and a prison. In 1844 the remains of the royal castle were rebuilt, giving it strict classicist architectural forms.

At the end of the 19th century, the semicircular prison yard was enclosed with a new wing, the so-called "croissant", and a building for the prison administration was built into the northern wall. The castle shaped in this way served as a prison until 1959.

In later years, thorough renovation and conservation works were carried out, the administration building and the surrounding courtyard were demolished, and in 1986 the castle was designated as the seat of the District Museum in Sandomierz.

[the-paintrist]

William Dobson - Portrait of Henry Stone with his son - 

oil on canvas, height: 125.3 cm (49.3 in); width: 100 cm (39.3 in)

This is probably a replica of Dobson's portrait of the painter Henry Stone and his son from the collection of the Duke of Somerset in Northumberland House. However the correct identification sould be then: Nicholas Stone (1586/7-1647) - the elder man and Henry Stone (1616-1653), the younger man.

Zamek Królewski na Wawelu, Krakow, Poland

William Dobson (4 March 1611 (baptised); 28 October 1646 (buried)) was a portraitist and one of the first significant English painters, praised by his contemporary John Aubrey as “the most excellent painter that England has yet bred”. He died relatively young and his final years were disrupted by the English Civil War.

Henry Stone (1616 – 24 Aug 1653), known as "Old Stone", was an English painter and copyist of the works of Van Dyck.

[geminiit]

🇵🇱 Zamek Królewski Bobolice: Tajemnice średniowiecznej potęgi! Polska

[qhotels]

Gdzie spędzić święta w Krakowie? – Odkryj magię tego miasta

Święta Bożego Narodzenia to czas, który warto spędzić w wyjątkowy sposób. Jeśli szukasz miejsca, które połączy tradycję z niezapomnianymi atrakcjami, Kraków to idealna destynacja. Z historią w tle, pełen świątecznej atmosfery, oferuje mnóstwo miejsc, które umilą te magiczne dni.

Krakowski Rynek – Serce Świątecznego Krakowa

Rynek Główny to serce Krakowa, które w okresie świątecznym nabiera szczególnego uroku. Jermak Bożonarodzeniowy to jedno z najważniejszych wydarzeń, które przyciągają turystów z całego świata. Można tu znaleźć ręcznie robione ozdoby, regionalne smakołyki oraz wyjątkowe upominki. Warto przejść się wśród zapachów grzanego wina i pierników, poczuć prawdziwą magię świąt.

Świąteczne atrakcje w okolicach Wawelu

Zamek Królewski na Wawelu to kolejna z atrakcji, którą warto odwiedzić w okresie Bożego Narodzenia. W tym czasie odbywają się tam liczne wydarzenia kulturalne. Wieczorne spacery w okolicach Wawelu pozwalają podziwiać oświetlony zamek i rzekę Wisłę, tworząc romantyczną atmosferę idealną na świąteczny wypoczynek.

Świąteczne wydarzenia i tradycje w Krakowie

W Krakowie nie brakuje świątecznych wydarzeń, które urozmaicą Twój pobyt. Od tradycyjnych koncertów kolęd po wystawy tematyczne – każdy znajdzie coś dla siebie. Miasto pełne jest także kawiarni i restauracji, gdzie można spróbować tradycyjnych polskich potraw świątecznych. To idealna okazja, by zasmakować w kulinarnych tradycjach Bożego Narodzenia.

Kraków to miejsce, które w okresie świąt zyskuje wyjątkowy klimat. Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak spędzić święta w tym magicznym mieście, pełnym tradycji i świątecznych atrakcji, koniecznie zapoznaj się z naszym artykułem na blogu. Przeczytaj pełną wersję, aby poznać więcej inspiracji na temat spędzenia Świąt w Krakowie i odkryj, jakie miejsca warto odwiedzić w tym okresie!

Odwiedź naszą stroną i przekonaj się gdzie spędzić święta w Krakowie?.

[olostrzyz]

3D-Trip: Zamek Królewski [Sandomierz, Poland] 2024-11-23

[dorotajak]

Perły środkowej Hiszpanii

Środkowa część Hiszpanii, znana jako serce Półwyspu Iberyjskiego, to region pełen historii, kultury i wyjątkowych krajobrazów. Obszar ten obejmuje m.in. Madryt, Kastylię-La Manchę oraz Kastylię i León. Jego centralne położenie sprawia, że jest to doskonałe miejsce zarówno na krótki wypad, jak i dłuższe zwiedzanie. Oferuje imponujące zabytki, malownicze miasteczka i niezwykłe przyrodnicze atrakcje, które zachwycają turystów z całego świata.

Madryt – serce Hiszpanii Stolica Hiszpanii to punkt obowiązkowy na mapie środkowej części kraju. Madryt słynie z tętniącego życiem centrum, znakomitych muzeów i majestatycznych budowli. Muzeum Prado, jedno z najważniejszych na świecie, mieści dzieła takich mistrzów jak Velázquez czy Goya. Warto odwiedzić również Centrum Sztuki Królowej Zofii z obrazem „Guernica” Pabla Picassa. W sercu miasta znajduje się Pałac Królewski, rezydencja hiszpańskich monarchów, otoczony ogrodami Sabatini i Campo del Moro. Spacerując po Madrycie, nie można ominąć Puerta del Sol – symbolicznego środka kraju – oraz Plaza Mayor, pełnego kawiarenek i restauracji.

Toledo – miasto trzech kultur Oddalone o godzinę jazdy pociągiem od Madrytu Toledo to perła Hiszpanii, wpisana na listę UNESCO. Miasto to było miejscem współistnienia trzech kultur – chrześcijańskiej, żydowskiej i muzułmańskiej. Spacer po labiryncie wąskich uliczek pozwala odkryć majestatyczną katedrę, synagogę Santa María la Blanca oraz meczet Cristo de la Luz. Nie można przegapić Alkazaru, który góruje nad miastem, ani panoramicznego widoku na Toledo z punktu widokowego Mirador del Valle. Miłośnicy sztuki powinni odwiedzić dom El Greca, słynnego malarza związanego z Toledo.

Segowia – akwedukt i alkazar Segowia to kolejne miasto, które zachwyca swoją historią i architekturą. Najbardziej rozpoznawalnym zabytkiem jest rzymski akwedukt, doskonale zachowany pomnik inżynierii antycznej. Innym punktem zwiedzania jest Alkazar, zamek przypominający bajkowe pałace, który miał wpływ na projekt Disneylandu. Starówka Segowii z katedrą w stylu późnogotyckim to idealne miejsce na spacer, który pozwala poczuć klimat tego niezwykłego miasta.

Ávila – miasto otoczone murami Ávila, miasto świętej Teresy, zachwyca swoimi imponującymi murami obronnymi z XI wieku. Te monumentalne fortyfikacje z bramami i wieżami tworzą unikatowy zabytek architektury militarnej. Wewnątrz murów znajduje się piękna katedra oraz liczne kościoły i klasztory. Ávila słynie także z kulinarnych specjałów, takich jak chuletón, czyli soczysty stek, oraz słodkie yemas de Santa Teresa.

Krajobrazy La Manchy Środkowa Hiszpania to nie tylko zabytki, ale także niezwykłe krajobrazy. Kastylia-La Mancha, znana z powieści „Don Kichot” Miguela de Cervantesa, oferuje malownicze widoki wiatraków na wzgórzach. Najsłynniejsze znajdują się w Consuegra, gdzie można przenieść się w świat rycerzy i ich przygód. Rezerwat przyrody Tablas de Daimiel to miejsce idealne dla miłośników przyrody, z rozległymi terenami podmokłymi, które są domem dla wielu gatunków ptaków.

Salamanka – złote miasto Choć geograficznie bliżej północy, Salamanka jest częścią środkowej Hiszpanii i znana jest z „złotych” piaskowcowych budynków. Miasto słynie z najstarszego uniwersytetu w Hiszpanii, założonego w 1218 roku. Plaza Mayor, jeden z najpiękniejszych placów w Hiszpanii, to miejsce spotkań zarówno turystów, jak i mieszkańców. Salamanka oferuje również imponującą katedrę z dwoma częściami – romańską i gotycką – oraz wiele zabytkowych kościołów.

Cuenca – miasto wiszących domów Cuenca to jedno z najbardziej malowniczych miast środkowej Hiszpanii. Jego najbardziej charakterystycznym elementem są Casas Colgadas, czyli „wiszące domy”, które zdają się zawieszone na krawędzi skał. Warto odwiedzić również katedrę, most św. Pawła oraz muzea, w tym Muzeum Abstrakcji Hiszpańskiej. Cuenca jest idealnym miejscem na spacer, oferując piękne widoki na wąwóz rzeki Huécar.

Środkowa Hiszpania oferuje niezliczone atrakcje, które łączą historię, kulturę i naturalne piękno. Każde miasto i miasteczko w tym regionie ma coś wyjątkowego do zaoferowania, czyniąc go jednym z najciekawszych miejsc do odwiedzenia w Europie.

[filmovody]

Hamlet (2024) Filmovody.pl

[antypoezja]

Gargantuiczny zamek wyłania się za drzew

Stukot końskich kopyt i juk szmer

Mój rynsztunek w słońcu lśni

Na brzegach miecza krew się skrzy

Wchodzę na podgrodzie gdzie targi i trupa

Błazen błaznuje a kat odrzuca łeb trupa

Piękne to życie średniowiecznej osady

Gdzie rzezimieszków i żebraków nie braki

Antały z piwem stoją w browarze

W kości grają hazardowi gracze

Klecha głosi słowo Boże na mównicy

Strasząc apokalipsą i spaleniem czarownicy

Wgłąb zamku oddziały straży

Gotowych pojmać i za króla zabić

Okienne witraże i ścienne obrazy

Na ścianach gobeliny i sztandary

Na końcu sali królewski tron stoi

A na nim Król dziwne miny stroi

To dzień przyjmowania pospólstwa

I ich codziennych problemów rozstrzyganie

Czyli kogo nagrodzić a kogo ukarać decydowanie

Łaskawy jest Władca i Pan tego grodu

Jakoby wsparcie ma przodków swych zza grobu

Oddaję pokłon wraz ze słowami pozdrowienia

B��dź zdrów Królu i nad wrogiem zwyciężaj

Przebyłem już trzecią krainę

Bo niosę dla Ciebie nowinę

Smoka zabiłem i jego łeb ci przynoszę

Dlatego o rękę Twej córki proszę

[1234567ttttttttttt]

ZAMEK KRÓLEWSKI W WARSZAWIE W 1668 ROKU - REKONSTRUKCJA

[atinylanguagelearner]

Day 3 & 4 / 90

Challenge: 90 day vocab challenge.

Book: Wierusz i Nikt by Paweł Wakuła

Already missed one day, but I'm making up by doing twice the amount today!

Napadać = to attack, to assault (impf)

Na = on, in, at (prep)

Kupiec = merchant (m)

Zmierzający = heading, aiming (adj?)

Z…do = from…to

Choć = though

Zbój = brigand (m)

Drwić = to scoff, scorn (z + gen)

Prawo = law (n)

Śmiać się = to laugh, to make fun of, to make light of (z + gen)

Prosto = straight, directly, simply (adverb)

Twarz = face (f)

Królewski = royal 

Starosta = starosta (?)

Zamek = castle (m)

Lękać się = to fear (something)

Człowiek = man, human, person (m)

O = about

Dzielny = brave

Rycerz = knight (m)

Brat = brother (m)

Dać = to give

Początek = beginning (m)

Znakomity = great, awesome

Ale choć zbóje (pl.) drwili z prawa (gen.) i śmiali się prosto w twarz królewskiemu (dat.) staroście na zamku (loc.) w Bolesławcu, to jak ognia (gen.) lękali się jednego człowieka (gen) - Klemensa Wierusza.

But though the brigands scoffed at the law and laughed directly in the face of the royal starosta in castle Bolesławiec, they were afraid of one man like fire - Klemens Wierusz.

The sentence for the last seven words will come in the next one! Wouldn't have made much sense alone.